استقبال از کاروانهای زیارتی به مناطق جنوب خوب و پر انرژی است

محمدمهدی روحپرور با بیان اینکه استقبال از کاروانهای زیارتی به مناطق جنوب، خوب و پر انرژی است، گفت: سبک زندگی شهدا و نوع شهادت برخی از آنان برای نسل جدید که جنگ را ندیدهاند، بسیار متفاوت است.هر ساله کاروانهای متعددی عازم مناطق جنگی در غرب و جنوب کشور میشوند و خانوادههای بسیاری با شرکت در این اردوها و شنیدن خاطرات جنگ، حال و هوای دوران دفاع مقدس را میگیرند و تجدید عهدی با آرمانهای انقلاب اسلامی دارند، افراد بسیاری برای این اعزامها تلاش میکنند که یکی از این دست افراد راویان هستند که گاها خود زخم خورده و درد چشیده دفاع مقدساند.
محمدمهدی روحپرور که خود از رزمندگان هشت سال جنگ تحمیلی، برادر شهید و یکی از راویان راهیان نور است در گفتگو با خبرنگار دفاعپرس در یزد، اظهار داشت: حدود ۱۲ سال است که به عنوان راوی کاروان های اعزامی به مناطق جنوب غرب، فعالیت می کند.
وی که تازه از گرد راه مناطق جنگی رسیده، با اشاره با اینکه سالانه حدود ۸ مرتبه در هر سال با کاروان های دانش آموزی، دانشجویی و مردم عادی با مناطق اعزام می شوم، ادامه داد: ۶ تا ۹ اسفند ماه به همراه دانش آموزان دختر دبیرستان هاجر به منطقه اعزام رفتم.
روحپرور افزود: این سفر از امامزاده سید جعفر یزد به سمت مناطق جنوب شروع شد، روز اول سفر با دانش آموزان با دهلاویه، هویزه، شهدای هویزه، معراج شهدا و رزمایش پادگان شهید مسعودیان آشنا شدند.
این راوی سرزمین نور با اشاره متحول شدن برخی از زائران در این سرزمین، بیان داشت: دعوت شدگان اصولا در سنینی هستند که جنگ را ندیدهاند و شهدا و جانفشانی هایشان را لمس نکردهاند؛ بنابراین پیش می آید که در ابتدا امر به این سفر به چشم سفری تفریحی نگاه میکنند اما بعد از حضور در منطقه و روایتگری ها در دلبستگی به شهدا، برخوردهایشان، حفظ حجاب و رعایت کردن اصول دین کاملا متفاوتتر از قبل می شوند.
این برادر شهید با اشاره به سفر اخیر خود، تاکید کرد: به گفته خود دانش آموزان و حتی مدیر مدرسه اعزام شده این سفر راهیان نور این سفر بسیار موثر و تاثیرگذارتر از قبل بوده است.
وی اضافه کرد: استقبال از کاروانهای زیارتی به مناطق جنوب، خوب و پر انرژی است. سبک زندگی شهدا و نوع شهادت برخی از آنان برای زائران، بسیار متفاوت است.
روحپرور در پایان یادآور شد: چون خودم رزمنده بودم و هم برادرم شهید شده؛ وظیفه خطیری بر خود احساس می کردم که راوی شوم. حتی زمانی که مشغول به کارهم بودم تمام تلاشم را می کردم که بتوان به روایتگری در سرزمین نور و خون بپردازم و حتی گوشهای از ایثار و مقاومت و خصوصیات شهدا را به نسل جدید انتقال دهم.